#อ่านแล้วเล่า หยิบเล่มเก่ามาเล่าใหม่ #Alibaba อ่านไปตั้งแต่สองปีที่แล้ว กับหนังสือ The Alibaba Model
.
ขอท้าวความย้อนกลับไปตอนเลือกซื้อหนังสือเล่มนี้นิดนึง อาจด้วยความต้านทานในกระแส Alibaba ในร้านหนังสือไม่ไหว
.
ที่เต็มไปด้วยหนังสือเกี่ยวกับแจ๊ค หม่า ผู้ก่อตั้งอาลีบาบามากมายเหลือเกิน จนเหมือนโดนสะกดให้ต้องหยิบมาลองดูซักเล่ม
.
จนมาเริ่มที่เล่มนี้ เกี่ยวกับอาลีบาบาโดยตรงไม่ข้องเกี่ยวอะไรกับแจ็คหม่า ผมชอบหนังสือแบบนี้มากกว่าเรื่องราวของตัวบุคคลในบางครั้ง หนังสือที่บอกเล่าจุดเริ่มต้นและพัฒนาการแต่ละก้าวการเติบโตของอาลีบาบา
.
จุดประสงค์ของอาลีบาบาคือการพัฒนา sme รากหญ้า หรือผู้ค้ารายจิ๋วที่เล็กยิ่งกว่ารายย่อย เพราะเศรษฐกิจของประเทศๆนึงจะเติบโตได้ ไม่ได้มาจากบริษัทยักษ์ใหญ่ร้อยหรือพันแห่ง แต่ประเทศๆนึงจะเติบโตอย่างมั่นคงได้นั้น มาจากธุรกิจรากหญ้ารายย่อย เป็นสิบล้านร้อยล้านรายที่
.
ถ้าดูในมุมมองนโยบายประเทศส่วนใหญ่ทั่วโลกจะเน้นไปที่การอุดหนุนรายใหญ่เพื่อหวังให้กระจายลงรายย่อย เป็นการกระจายแบบบนลงล่าง ทั้งป่าก็จะมีต้นไม้ใหญ่ต้นนึง กับต้นหญ้าเล็กๆอยู่รอบๆต้นไม้นั้น
.
แต่มุมมองของอาลีบาบาเน้นการผลักดันจากล่างชึ้นบนทไม่ใช่บนลงล่างแบบที่คุ้นเคยกัน
.
การดันจากล่างขึ้นบนนั้นกระจายความมั่งคั่งทั่วถึงกว่า และทำให้ป่าไม่ได้พึ่งพิงต้นไม้ใหญ่ไม่กี่ต้น แต่เป็นการผลักดันให้เกิดต้นไม้หลายต้นพร้อมๆกัน จนเมื่อเวลาผ่านไปก็จะมีต้นไม้กลางและใหญ่พร้อมกันหลายพันแสนต้น กลายเป็นป่าใหญ่อุดมสมบูรณ์อย่างแท้จริง
.
ความจริงแล้วมุมมองของแจ็คหม่า และอาลีบาบาน่าจะเรียกได้ว่าเป็น American Dream โดยแท้ ตั้งแต่สมัยก่อตั้งประเทศโดยโทมัส เจฟเฟอร์สัน ที่อยากเห็นการกำเนิดของธุรกิจรายย่อยเพื่อช่วยผลักดันให้ชาติเติบโตอย่างมั่นคง
.
วันนี้ american dream กระจายไปสู่ทั่วโลกที่ไม่ใช่ American แล้วตัว American เองล่ะลืมฝันต้วเองไปหรือยัง?
.
ดีจัง ที่ได้กลับมาอ่านที่ตัวเองเคยสรุปเอาไว้เมื่อสองปีก่อน
Cr. Page @TheStoryreading
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น